Wat natuurlijk lijkt, maar niet altijd natuurlijk voelt.

Bijna Juni

Toch ben ik op een of andere manier altijd blij als de maand Mei weer voorbij is, het is rommelig, hectisch….. Het begint al eind april, Koningsdag en de meivakantie, hier sinds geruime tijd 2 weken vrij.

Eigenlijk is het heerlijk die 2 weken, even niks doen, uitslapen, rommelen in huis, geen schooltijden, gewoon doen hoe het uit komt. Dan hebben we meteen op 1 mei de 1e verjaardag, die van Danisha, ze is 14 jaar geworden. Een dametje met pit, waar we soms heel boos op kunnen zijn maar meest van de tijd heerlijk van genieten. Met 2 grote zussen om zich heen, heeft ze goed geleerd om van zich af te bijten. Met een duidelijk doel voor ogen, is ze op school nog even haar best aan het doen om door te kunnen stromen naar leerjaar 3.

Op 12 mei, was Patrick jarig. Weer een jaartje erbij gekregen, maar ook heerlijk vrij in deze mei vakantie en druk aan de klus geweest in de achtertuin.

En op 16 mei was onze jongste telg jarig, Joshua, dit keer een tiener geworden.  Ook Joshua is genieten, erg eigenwijs, maar leergierig, altijd op onderzoek uit, erg ondernemend. Aan een kant weet hij zijn zussen voor zijn karretje te spannen, want ja eigenlijk heeft hij 4 mama’s in plaats van 1, maar vind het ook stoer om gewoon alles zelf te doen.

Het fijne van verjaardagen vind ik altijd dat het heerlijk is om terug te kijken naar de foto’s van voorgaande jaren. Herinneringen ophalen. Maar het is hier altijd plannen, soms willen ze verjaardagen samen vieren, soms weer niet, wie kan wanneer, “oh ja mama mag ik nog een partijtje?” “Wat voor taart gaan we maken?” “En wat voor traktatie mag ik maken?”

Ondertussen is school natuurlijk gewoon weer begonnen, en probeert iedereen weer zijn dagelijks ritme op te pakken, Moederdag slaan we over. Toch merk ik dat er vermoeidheid is, dat de zomervakantie in zicht is, al duurt het nog 7 weken.

Het liefst willen de kids nog een extra uitje want papa en mama zijn 27 mei getrouwd en dat willen we vieren. Dit jaar weer op een zaterdag, ook de dag dat wij Ja tegen elkaar zeiden, maar we hebben er niks aan gedaan.

En nu, nu is het dinsdag 30 mei, nog 2 dagen en dan is het Juni, de laatste loodjes op school. Zelfs voor Patrick want die moest deze week een paar dagen weg. Joshua is van de leg, want ja papa is dus in de avond uren niet thuis.

Ik merk dat het me toch wat meer energie kost als normaal, en moest terug denken aan de periode dat ik alleen was met 3 kleine kinderen, nu heb ik er maar 2 om me heen. Maar zoals ze wel eens zeggen: kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Ieder heeft wat, maar voor mij een extra reden dat het snel Juni mag worden. Het is heerlijk om alleen te zijn met de kids, en het loopt allemaal, maar toch merk je in kleine dingen dat je toch iemand om je heen mist, de gewenning die je in je dagelijks leven hebt opgebouwd is niet zomaar foetsie.

Maar voor nu gaan we gewoon genieten van het mooie weer, bijbel lezen, enz. enz.

Tot gauw.

1 thought on “Bijna Juni”

Leave a Comment

Scroll to Top