Confrontatie met het verleden

Word jij ook wel eens met je verleden geconfronteerd? Ik wel.
In “90 dagen in Davids voetsporen” moest ik 2 Samuel 13:1-20 lezen, een stuk wat gaat over de verkrachting van Tamar door haar broer Amnon.

In eerste instantie moest ik vers 1 en 2 een paar keer lezen want ik begreep het niet.

1 Daarna gebeurde het volgende. Absalom, de zoon van David, had een knappe zuster, en haar naam was Tamar. En Amnon, de zoon van David, kreeg haar lief.
2 Amnon leed om zijn zuster Tamar tot hij er ziek van werd, want zij was een maagd, zodat het in de ogen van Amnon moeilijk was haar iets aan te doen.
Lees verder…

Eerst word er gezegd dat Absalom een zoon is van David en een knappe zuster heeft, Tamar genaamd. Vervolgens word er geschreven dat Amnon om zijn zuster Tamar leed?!…  Ik miste de verbinding.

Ik weet dat David meerdere vrouwen had, en daar zijn kinderen uit voortgekomen, maar wie bij wie hoort, geen idee. Het zal vast geschreven zijn in de boeken van Samuel dacht ik, maar ik ben de afgelopen tijd zo gefocust geweest op het verhaal van David zelf, dat ik dat stukje echt even gemist heb. Tijd om op onderzoek uit te gaan dus.

Ik weet ook dat Bijbelse namen een betekenis hebben, en dat het soms heel lastig is om uit te zoeken hoe of wat, maar uiteindelijk ben ik tot een tijdlijn gekomen, met nog een heleboel “missing links” erin, maar het verduidelijkte wat ik wilde weten.

Afijn, Tamar is dus een zus van de vele zonen die David gekregen heeft. Als je kijkt naar 2 Samuel 5:13 lees je dat David nog meer bijvrouwen nam en dat daar meer zonen en dochters uit geboren werden. Er worden hier 11 namen genoemd van zonen die in Jeruzalem geboren zijn. Als je dan naar 1 Kronieken 3 gaat, lees je de namen van de nakomelingen van David. Wat opvalt is dat er dan 9 namen genoemd worden, naast de 4 zonen die hij met Bath-Sue kreeg. In dit rijtje van 9 namen staan Elisama en Elifet er dubbel in. Hier word Tamar nogmaals genoemd als “zus van de zonen van David”.

Je ziet dus dat het al een heel ingewikkeld verhaal is om even uit te zoeken wie de vader en moeder van 1 persoon is. Ook zie je al dat er namen veranderd zijn, want waar in 2 Samuel 11 David nog met Bathseba slaapt, en zij hem uiteindelijk een zoon Salomo baart in 2 Samuel 12:24-25 word zij in 1 Kronieken Bath-Sue genoemd.  Ik ben er nog niet achter waar die naamsverandering vandaan komt, maar vond dat voor nu ook even niet belangrijk.

Nu dat plaatje redelijk duidelijk voor mij was kon ik verder lezen. Absalom en Amnon zijn dus halfbroers van elkaar en Tamar een halfzus van Amnon en een zus van Absalom. Waar we tegenwoordig met veel samengestelde gezinnen te maken krijgen, was hier sprake van meerdere vrouwen waardoor een soortgelijke situatie ontstond. Ik heb er soms al moeite mee om mensen uit te leggen dat wij een samengesteld gezin zijn terwijl wij 4 kinderen hebben, ik wil niet weten hoe dat is als je er zoveel hebt als David.

Tamar was schijnbaar zo’n mooie vrouw, dat Amnon verliefd op haar werd, omdat zij maagd is weerhieldt dat hem ervan om haar “iets aan te doen”, een tekst die bij mij vragen oproept. Zou hij haar wel wat hebben aangedaan als ze geen maagd was dan? Dit stukje maakte mij verdrietig, het feit alleen al dat hij er aan denkt om haar iets aan te doen.  Vervolgens krijgt Amnon van een heel wijs man, volgens vers 3, een advies over hoe hij Tamar bij zich kan krijgen. In mijn ogen ben je dan niet wijs, maar dat is een ander verhaal.

Amnon doet alsof hij ziek ligt en niks kan en wil dat Tamar eten voor hem maakt, vervolgens stuurt hij iedereen zijn vertrek uit zodat hij alleen met haar is en dan neemt zijn begeerte het van hem over. Waar Tamar eerst de “opdrachten” van haar broer opvolgt en hem eten brengt, weigert Tamar om aan het verzoek te voldoen om met hem te gaan slapen, terecht in mijn ogen, maar ondanks alle wijze adviezen waarom hij niet met haar moet slapen, doet hij toch wat hij wil en verkracht  haar dan.

Zelf ben ik ook een slachtoffer van sexueel misbruik, een man die zijn macht misbruikte en alle adviezen in de wind sloeg deed waar hij zin in had. Evenals Tamar werd ik met mijn verhaal weggestuurd, werd ik niet geloofd en viel er voor mijn gevoel ook een deur achter mij dicht.  De opmerking van haar broer Absalom in vers 20 “Nu dan, zus van mij, zwijg [erover], hij is je broer; neem het niet [al te zeer] ter harte” riep herinneringen bij mij op. Niet qua letterlijke woorden maar er zijn tegen mij woorden van gelijke strekking gezegd. Dit soort ervaringen vormen je voor de rest van je leven.

Dit hele verhaal kwam weer even flink bij mij binnen. Heeft Tamar ooit nog met haar broer gesproken over het voorval? Is Absalom het gesprek aan gegaan met Amnon? Waarom staat er dat David ontstak in hevige woede! heeft hij verder dan niets gedaan? Waarom is Absalom in 1e instantie zo laconiek tegen Tamar? Toch lees je dat Amnon na 2 jaar word gedood door Absalom, nog steeds uit haat vanwege de verkrachting.

Mijn “verkrachter” is niet gedood, ik kan hem nu recht in zijn ogen aankijken, door een proces van vergeving. Ook degene die mij zei dat ik het moest laten gaan, en die mij niet geloofde heb ik vergeven, waardoor ik verder kon met mijn leven. Absalom moet na zijn daad vluchten, en dat is iets wat ik niet heb hoeven doen, waar ik dankbaar voor ben. Is het makkelijk, Nee absoluut niet, het is en proces wat heel lang kan duren, en zoals je leest af en toe nog emoties met zich mee brengt, het heeft mij gevormd naar zoals ik nu ben. Toch merkte ik een paar jaar geleden dat ik vlucht gedrag heb, iets wat ik mij onbewust heb aangeleerd, maar leer ik nu ook dat ik niet meer hoef te vluchten, door vanuit Gods woord naar mij zelf te kijken. Ik ben dankbaar voor een bijbel waarin staat hoe God het bedoeld heeft en waaruit wij mogen leren hoe het in het leven werkt en wat de beste weg is.