Een terugblik op 2018….

Ieder jaar ga ik op zoek naar een leuke agenda, vorig jaar kocht ik een kleine die in mijn tas paste, een die makkelijk mee te nemen was. Toch mistte ik al snel de ruimte om mijn gedachten op te schrijven, er kwam dan ook halverwege het jaar een klein schriftje bij. Dit jaar kocht ik een grotere om meer rust en regelmaat te krijgen, meer houvast in de chaos van ons leven.

Bij het doorlezen van mijn 2018 agenda zag ik mijn notities staan en ik ben ze eens bewust gaan lezen. Ik was benieuwd naar wat mijn gebeden, dankpunten, bemoedigingen en andere krabbels waren van dat jaar. Gewoon een terugblik op 2018 door mijn agenda.

Halverwege december 2017 (het begin van de agenda) stond er de vraag: Heer welke gave mag ik teruggeven en waar? Een mooie vraag, maar heb ik daar eigenlijk al antwoord op? Deels ja, voor 2018 heb ik een plek gevonden om te dienen en deels mijn gave in te zetten. Ik ben heel benieuwd naar komend jaar welke gave en plek er voor mij klaar staan, welke ik mag benutten in Zijn naam.

Ik ontdekte dat ik in januari veel bezig was met het onderwerp blijdschap. Ik mocht leren om negatieve gedachten in te ruilen voor positieve gedachten. De tekst uit Filippenzen 4:6-9 werd een soort van lijfspreuk voor mij, een houvast een ijkpunt:

Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus. Verder, broeders, al wat waar is, al wat eerbaar is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat lieflijk is, al wat welluidend is, als er enige deugd is en als er iets prijzenswaardigs is, bedenk dat. Wat u ook geleerd en ontvangen en gehoord en in mij gezien hebt, doe dat; en de God van de vrede zal met u zijn. (HSV)

Evenals het minder op mijzelf focussen en meer op anderen, was een opdracht. Het leven draait namelijk niet om mij……. iets wat je gauw overkomt als er van alles om je heen gebeurd en je emoties aan de wandel gaan met je denken. Naast het inruilen van mijn gedachten leerde ik ook dat God’s grootheid mij bevrijd van angst door Numeri 13-14. Als ik alleen mijn eigen pijn zie dan verlies ik God’s uit het oog.

Aangekomen in februari zie ik veel bijbel teksten vermeld staan.. Ik kan me nog heel goed herinneren dat mijn dochter geopereerd werd en dat ik tijdens het verblijf in het ziekenhuis veel kon lezen en luisteren. (Hier kan je mijn blog over ons ziekenhuisavontuur terugvinden).

Ook hadden we een spannend avontuur van Joshua, het overslaan van groep 8, om vervroegd in te stromen in het middelbaar onderwijs (lees er hier meer over). Dit zorgde er voor dat ik o.a. leerde nog meer los te laten en nog meer te vertrouwen, een sprong in het diepe. Ik mocht ophouden met vergelijken en beseffen dat wat ik heb door God is gegeven, en dat wat anderen hebben ook door God is gegeven maar dan aan hen. Jaloezie en verleidingen mochten verminderen. En ik zeg verminderen omdat het nog niet volledig weg is, ik merk dat het soms toch echt nog wel eens de kop op steekt.

En zo staat er nog veel meer in mijn notities. Ik geniet ervan om het terug te lezen, om te zien wat ik geleerd heb, om bemoedigd te worden door de bevestiging die ik heb gekregen, die ik soms pas achteraf zag. Hoe dingen soms een onverwachte wending namen, met een onverwachtse uitkomst.

De Heere onze God is zoveel groter dan dat wij ons kunnen bedenken. Zijn logica gaat onze logica ver te boven, is soms onbegrijpelijk. Maakt dat het nou juist niet zo bijzonder? Dat Hij weet wat er nodig is? maar bovenal, wat wij nodig hebben om Zijn naam groot te maken, te eren en een getuigenis te zijn voor onze omgeving.

Het leven draait niet om ons, maar om Hem… Laat 2019 dan ook een jaar worden waarin wij kleiner worden en Hij zichtbaarder mag worden.

Hoe kijk jij terug op 2018?