Wat natuurlijk lijkt, maar niet altijd natuurlijk voelt.

Geloven en vertrouwen.

Ruth, een vrouw uit de bijbel, die moeder wordt van een zoon die uiteindelijk de voorvader is van koning David. De David die Goliath verslaat. De David die voorvader is van Jezus Christus. Maar Ruth is ook een Moabitische vrouw, die haar hebben en houwen achter laat om haar schoonmoeder Naomi, te volgen naar het land Juda (Bethlehem). Het land waarvandaan Naomi, eens geleid was door haar man vanwege een hongersnood.

Een vrouw die dus al haar gebruiken, goden enz. achter zich laat om bewust kiest om zich bij het volk van Naomi aan te sluiten (Ruth 1:16)

Wat zegt jouw dit 1e deel van het verhaal? Laat jij alles achter om te vertrekken naar een onbekend land? Onbekende belevenissen? onbekend hoe je aan je levensbehoeften gaat komen? Maar nog belangrijker, kies jij er voor om je aan te sluiten bij een “ander volk” een andere God te gaan aanbidden in plaats van je eigen goden??

Abraham, werd geroepen door God, hij moest vertrekken uit zijn land (vanaf Genesis 12) alles achter zich laten om de belofte en zegeningen van God te kunnen ontvangen.

Jona kreeg ook meteen een opdracht mee, hij moest over God prediken in Ninevé. De boodschap was luid en duidelijk, je kon er niet onderuit, maar toch probeerde hij het. Toch vluchtte hij naar Tarsis, wat uiteindelijk niet lukte en God riep hem voor de 2e keer. Maar kijk eens naar de gedachten gang van Jona. In plaats van dankbaarheid dat men zich bekeert na het verkondigen, wordt hij boos op God omdat God berouw toont na de bekering van de inwoners van Ninevé.

Hoe vaak heb jij ervaren dat God jou een belofte doet? Dat je van alles wat je lief is, achter je moet laten om God te kunnen volgen? Hoe vaak word jij boos omdat dingen anders lopen dan dat jij eigenlijk wilt? of dat je ziet dat God liefdevol is tegen iemand, waarvan jij diep van binnen denkt “moet dit?”

Durf jij het avontuur aan te gaan? niet wetende wat je te wachten staat, alleen maar te vertrouwen op de belofte dat God bij jou is en je overal doorheen helpt? Kan je geloven dat God het volledige plaatje ziet en inspringt op het moment dat iemand een andere keuze maakt dan dat hij/zij beter kan maken?

Of weet je niet wat jouw roeping is? hoor je God niet? en loop je voor jouw gevoel rond te dolen in de woestijn?

1 thought on “Geloven en vertrouwen.”

Leave a Comment

Scroll to Top