De paasdagen zijn weer voorbij, iedereen is denk ik weer in zijn eigen ritme en het leven gaat gewoon weer door.
Toch ben ik benieuwd naar wat je afgelopen dagen gedaan hebt, waar je over nagedacht hebt, of je überhaupt hebt nagedacht!? Heb je stil gestaan bij het feit wat Pasen inhoud? of heb je gewoon wat vrije dagen gehad, en ben je op pad geweest, je wekelijkse boodschappen gedaan, gezellig met familie samen geweest?
Wij hadden een druk weekend, op zaterdag hebben we onze wekelijkse samenkomst gehad, en in de middag zijn we naar de stort geweest om het puin uit de achtertuin weg te brengen.
Zo, nu kan ik mijn achtertuin weer zien, en normaal lopen.
Op zondag, wilde Joshua graag naar de kerk, dus om 9 uur zaten we in de kerk. Waar ik maanden geleden van God had begrepen dat Hij ons terug wilde hebben in de kerk, had ik die zondag echt even moeite met die opdracht. Een situatie waarbij Joshua uiteindelijk in de dienst bij de volwassenen zat in plaats van bij de kinderen, maakte dat ik eigenlijk heel verdrietig en ontmoedigd werd, en God die middag echt heb gevraagd, wat doe ik daar? Ik wil niet meer! Die dag daarvoor had ik woorden gehad met mijn oudste dochter, wat vervolgens maakte dat ik die middag in tranen bij mijn schoonouders, voor de paasbrunch, aankwam. Ik had het gehad, en vroeg me echt af hoe nu verder? Wat is de bedoeling van dit alles? Toch hebben we een gezellige middag en avond gehad met mijn schoonfamilie, heb ik een mail gestuurd over de situatie en kreeg ik hierop meteen reactie, we spraken af om te bellen om het te bespreken.
Soms komt alles gewoon even tegelijk, zit het even tegen, maar laat je je daardoor uit het veld slaan? Ik had het dat weekend even gehad, was moe, geïrriteerd en vroeg me af hoe nu verder. Toch besefte ik me ook dat Jezus ook zo’n soort gevoel moet hebben gehad vlak voordat Hij aan het kruis ging, maar dan vele malen erger, lees maar eens in Matteüs 26:36-45.
Mijn verdriet er frustratie is niet te vergelijken met Hem, die bloed zweette, die weet wat er ging gebeuren en toch zei “Ik volg en doe wat er gedaan moet worden”. Maar hoe ga jij hier mee om? Doe jij wat God jou vraagt? ook de dingen die je niet leuk vind, die niet in je comfortzone liggen? durf jij uit je comfortzone te stappen en dingen te doen die je niet leuk vind en misschien wel tegen je gevoel in druisen?
Op 2e paasdag had ik telefonisch contact met een van de leiders van de kinderdienst. Wat bleek, enkele weken geleden had ik ook al niet zo’n fijn contact gehad met iemand en deze situatie bleek ook met haar te maken te hebben. We hebben de situatie besproken, elkaar excuses aangeboden na dat duidelijk was wat er was gebeurd, en hadden beide het gevoel dat dit contact er, om wat voor reden dan ook, moest zijn. Afgesproken dat als ik volgende keer weer in de kerk ben, ik haar even aan de mouw trek, om dan nog even persoonlijk contact te hebben. Wie weet heeft God er een bedoeling mee, we gaan het beleven, ik laat het op zijn beloop en ga dus gewoon weer op zondag naar de kerk.
Laat je niet tegenhouden door verdriet of irritatie, vaak zijn het omstandigheden waar je weinig tot niets aan kan veranderen, maar het zijn wel kleine spelden prikjes die, als je er niet voor waakt, grote problemen kunnen veroorzaken, denk aan wrok koesteren, boos blijven. Hierdoor zal de situatie alleen maar verslechteren, is er vaak geen vergeving, en kan God niet door je heen werken. En waar geen vergeving is….. tja.. Matteüs 6:12 is daar duidelijk in.
Ondanks alle irritaties, heb ik fijne dagen gehad, besef ik me weer dat Jezus niet alleen voor mijn, onze, zonden aan het kruis is gegaan, maar dat hij een voorbeeld is geweest in dingen doen die Hij eigenlijk niet wilde, dat als Hij niet is gestorven ik niet zo dicht tot God kon naderen, dat Hij mij met zijn leven laat zien hoe ik mag en kan leven, en ik hoop dat jij dat ook kan zien.
